Γράφει ο Ευσέβιος την λέξη ‘’ιερέας’’ ως ονομασία λειτουργού, αναφερόμενος στην Εκκλησία?
«Μια μαρτυρία της Εκκλησιαστικής Ιστορίας του Ευσέβιου, η οποία αναφέρεται σε ένα σημείο στον τέταρτο τόμο στο 15ο κεφάλαιο και στον στίχο 39. Αναφέρεται στον Πολύκαρπο –τον Πολύκαρπο της Σμύρνης- και λέει ‘’Αυτός ο άνθρωπος , ο οποίος λέει- θαυμασιότατος
εν τοις καθ ημάς χρόνοις διδάσκαλος αποστολικός και προφητικός
γενόμενος επίσκοπος της εν Σμύρνη καθολικής Εκκλησίας. Να όροι που χρησιμοποιόντουσαν τα πρώτα αποστολικά χρόνια, τους πρώτους αιώνες». (Από την εκπομπή, Η Εκκλησία Του Χριστού).
Στην προσπάθειά τους να δείξουν ότι η λέξη ‘’ιερέας’’ είναι ξένη αναφορικά με την ονομασία των προεστώτων στην εκκλησία του Χριστού, επικαλούνται μια μαρτυρία του Ευσεβίου. Και πράγματι ο Ευσέβιος, αφού περιγράφει το μαρτύριο του αγίου Πολύκαρπου Σμύρνης, αναφέρει… «ων εις και ούτος γέγονεν ο θαυμασιότατος εν τοις καθ’ ημάς χρόνοις διδάσκαλος αποστολικός και προφητικός γενόμενος επίσκοπος της εν Σμύρνη καθολικής εκκλησίας · παν γαρ ρήμα ο αφήκε εκ του στόματος αυτού, και ετελειώθη και τελειωθήσεται».
Στην προσπάθειά τους να δείξουν ότι η λέξη ‘’ιερέας’’ είναι ξένη αναφορικά με την ονομασία των προεστώτων στην εκκλησία του Χριστού, επικαλούνται μια μαρτυρία του Ευσεβίου. Και πράγματι ο Ευσέβιος, αφού περιγράφει το μαρτύριο του αγίου Πολύκαρπου Σμύρνης, αναφέρει… «ων εις και ούτος γέγονεν ο θαυμασιότατος εν τοις καθ’ ημάς χρόνοις διδάσκαλος αποστολικός και προφητικός γενόμενος επίσκοπος της εν Σμύρνη καθολικής εκκλησίας · παν γαρ ρήμα ο αφήκε εκ του στόματος αυτού, και ετελειώθη και τελειωθήσεται».
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ήταν ιερέας. Για το θέμα της ιεροσύνης,
έχουμε γράψει πολλά και στο προηγούμενο άρθρο αλλά και σε παλαιότερα.
Στο συγκεκριμένο αναφέρουμε μόνο για τον Ευσέβιο. Ο παραπάνω ερευνητής
για ‘’κλάμματα’’ , προφανώς αγνοεί ότι ο ίδιος ο Ευσέβιος όχι μόνο ΑΝΑΦΕΡΕΙ την λέξη ‘’ΙΕΡΕΑΣ’’ αναφερόμενος στην Εκκλησία, αλλά στο Τρίτο βιβλίο του, στο κεφάλαιο 31,3 την χρησιμοποιεί για να φανερώσει την ΙΔΙΟΤΗΤΑ του απ. Ιωάννη ως ΙΕΡΕΑ! Και μάλιστα δανείζεται την μαρτυρία αυτή από τον Πολυκράτη (που ήταν επίσκοπος στην Έφεσο το 190 μ Χ).
Αφού έχει αναφέρει για την κοίμηση του απ Πέτρου και Παύλου, συνεχίζει για τον απ Ιωάννη «…έτι δε και Ιωάννης, ο επί το στήθος του Κυρίου αναπεσών, ος ΕΓΕΝΗΘΗ ΙΕΡΕΥΣ το ΠΕΤΑΛΟΝ πεφορεκώς και μάρτυς και διδάσκαλος, ούτος εν Εφέσω κεκοίμηται».
Τι παρατηρούμε; Ότι τον απόστολο Ιωάννη αναφέρει (από την πρότερη μαρτυρία του Πολυκράτη) ως ΙΕΡΕΑ, τον οποίο και ονομάζει και ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ. Όπως
ακριβώς ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ αναφέρει και τον Πολύκαρπο. Το ένα δεν αναιρεί το
άλλο. Και οι δύο ηταν ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ και μετείχαν της ιεροσύνης του Χριστού
(την οποία δεν έχουν δική τους γιατί είναι αμετάθετη, απλά την
εκπροσωπούν). Γιατί λοιπόν, ο απ Ιωάννης να ηταν ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΑΣ, και ο Πολύκαρπος όχι? Φανερό είναι ότι ο Πολύκαρπος ως ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ μετείχε της Ιεροσύνης.
Όμως, δεν σταματάμε εδώ. Η Προτεσταντική απατεωνιά θα εκτεθεί έως
τέλους, με σκοπό να προβληματιστούν οι πραγματικοί αναζητητές της
αλήθειας και να αρχίσουν να ερευνούν οι ίδιοι.
Ο Ιωάννης φορούσε και ΑΜΦΙΑ, όπως δείχνει το παραπάνω απόσπασμα του Ευσεβίου.
Για τα ιερά άμφια θα αναφέρουμε τα εξής….
«Η ενδυμασία των κληρικών δεν ηταν διαφορετική από εκείνη των λαϊκών, αλλα κατά την τέλεση της θ. Ευχαριστίας καθιερώθηκε προφανώς ιδιαίτερη στολή ηδη από τον Β αιώνα. Ο Ερμάς στον Ποιμένα (Παραβολή 8,4,1-2) υπαινίσσεται αυτό ‘’Και
λέγει μοι περίζωσαι ωμόλινον (και διακόνει μοι. Περιεζωσάμην ωμόλινον )
εκ σάκκου γεγονός καθαρόν. Ιδών δε με περιεζωσμένον και έτοιμον οντα
του διακονείν αυτώ. Κάλει φησί τους άνδρας…’’.
Προφανώς το αναφερόμενο ‘’ωμόλινον’’ εχρησιμοποιείτο στην λατρευτική κυρίως διακονία…..ο κλήρος έφερε κατά την λατρευτική πράξη διακεκριμένη ενδυμασία, η οποία ποίκιλλε προφανώς κατά περιοχές. Με την ενδυμασία του κλήρου, πέρα από τον μακρύ χιτώνα, συνδέθηκε και ο ‘’φαιλόνης’’ (paenula) ή ‘’φελώνης’’, συνηθισμένο επανωφόριο, το οποίο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί συνδυασμένα και με τον συνήθη μακρύ χιτώνα ή τη δαλματική, όπως φαίνεται σε παράσταση κατακόμβης της αγίας Πρίσκιλλας» (Εκκλησιαστική Ιστορία Βλ. Φειδά σελ 218-219)
Προφανώς το αναφερόμενο ‘’ωμόλινον’’ εχρησιμοποιείτο στην λατρευτική κυρίως διακονία…..ο κλήρος έφερε κατά την λατρευτική πράξη διακεκριμένη ενδυμασία, η οποία ποίκιλλε προφανώς κατά περιοχές. Με την ενδυμασία του κλήρου, πέρα από τον μακρύ χιτώνα, συνδέθηκε και ο ‘’φαιλόνης’’ (paenula) ή ‘’φελώνης’’, συνηθισμένο επανωφόριο, το οποίο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί συνδυασμένα και με τον συνήθη μακρύ χιτώνα ή τη δαλματική, όπως φαίνεται σε παράσταση κατακόμβης της αγίας Πρίσκιλλας» (Εκκλησιαστική Ιστορία Βλ. Φειδά σελ 218-219)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου