Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Τα υπνωτικά χάπια της Μέριλιν Μονρόε και τα ανάλογα «χάπια» που μας ταΐζουν μια δράκα καθηγητάδες μας στο Θεολογικό Τμήμα του Α.Π.Θ.! (ΜΕΡΟΣ Β’)

Τα υπνωτικά χάπια της Μέριλιν Μονρόε και τα ανάλογα «χάπια» που μας ταΐζουν μια δράκα καθηγητάδες μας στο Θεολογικό Τμήμα του Α.Π.Θ.! (ΜΕΡΟΣ Β’)



ADVERSUS HAERESES ECUMENISMUS- ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ!
[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΪΜΑΚΗΣ:Οικουμενιστικά λεχθέντα και γραφθέντα υπό του ομότιμου καθηγητού του Α.Π.Θ.!]
Οι ακαδημαϊκές «φίνες-οχιές» φωλιάσαν στις Σχολές μας!!!
                                                                                          Του Παναγιώτη Νούνη
 







 Τα υπνωτικά χάπια της Μέριλιν Μονρόε και τα ανάλογα «χάπια» που μας ταΐζουν μια δράκα  καθηγητάδες μας  στο Θεολογικό Τμήμα του Α.Π.Θ.! (ΜΕΡΟΣ Β’)

Πέπλο μυστηρίου ακόμα καλύπτει ο θάνατος της διασήμου Μέριλιν Μονρόε, μόνο που φήμες λένε μέχρι την σήμερον, την «αυτοκτονήσανε» οι γνωστές/άγνωστες μυστικές υπερεσίες(αυτό δεν κάνουνε ανέκαθεν με όλους τους ενοχλητικούς;) με υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών!
Ανάλογα «υπνωτικά χάπια» μας προσφέρουνε και μάλιστα δωρεάν, χρόνια τώρα, τα ακαδημαϊκά ιδρύματα(πολύ εύστοχη ερμηνεία αποδίδει ο κ.Μπαμπινιώτης), μιάς και εφόσον πάσχουμε από την καλαμαρίστικη νόσο και νοοτροπία του ιδρυματισμού[1]!
Οι καθηγητές μας φυσικά, ως επαγγελματίες  και μισθοφόροι του Υπουργείου αθεΐας και θρησκευμάτων(νευροβιολογικές ασθένειες τα θρησκεύματα  κατά την Πατερική Ρωμανίδειο ερμηνεία και έκφραση!) και του Μασονικού Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, την δουλειά τους κάνουνε,καριέρα κάνουνε, μισθοφόροι καριερίστες ως σαν την διάσημο κορασίδα Μέριλιν, πλήν(διευκρινίζω,δια να μην πέσω θύμα παρερμηνειών) ελαχίστων εντίμων και λαμπρών εξαιρέσεων, διαλέγετε και παίρνετε, αναλόγως της συνειδήσεως σας…!

Πηγές αναφέρουν για την Μέριλιν Μονρόε ότι: « Μετά από ένα μήνα βρέθηκε νεκρή από υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών. Όμως οι συνθήκες του θανάτου της παραμένουν ανεξήγητες.»[2]
Θα αναρωτιέστε φυσικά και λογικά όλοι όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές γιατί αναφέρω την ψυχή αυτή και την συμπλέκω με την ακαδημαϊκή θεολογία του τόπου μας!

Το θέμα είναι απλό και καθόλου περίπλοκο.
Μπορεί να δολοφονήσανε το σώμα της Μονρόε με τα υπνωτικά χαπάκια με απώτερο σκοπό να την βγάλουνε από την μέση, αλλά η ψυχούλα της είναι στο έλεος του Θεού! Τα ακαδημαϊκά όμως εν Ελλάδι και Κύπρο, θεολογικά(;) «υπνωτικά χαπάκια», χρόνια τώρα, μας δολοφονούν τις ψυχές μας, τις ψυχές των προγόνων αλλά και απογόνων μας και το βιολί βιολάκι και το «ποτάμι χωρίς επιστροφή».
Αποτέλεσμα της όλης πυορροούσας αιωνόβιας αυτής ανοικτής πληγής είναι η αένναη «σύγκρουση εραστών», οι μέν σχολαστικοί βαρλααμιστές και οι δε παραδοσιακοί πατερικοί θεολογούντες καθηγητές!
Η παρελθούσα «βασίλισα της παράστασης» φαινομενικά ήτο η μακαρίτισσα Μονρόε, σύμβολο του σέξ, τάχα μου, όμως επειδή, το τέλος της σεξιστικής επαναστάσεως έλαβεν  τέλος αιώνες τώρα, προσκρούοντας επάνω στο λυτρωτικό Σύμβολο του Τιμίου Σταυρού όπως και στο συμπυκνωμένο Σύμβολο της Πίστεώς μας και κατεπέκταση στις συνειδήσεις των ενεργών Ορθοδόξων Χριστιανών, και επειδή ακόμα «μερικοί το προτιμούν καυτό», πάμε να περάσουμε σε καυτές αποκαλύψεις των όσων κουραφεξάλων διδαχθήκαμε από το στόμα του κ.Δημήτρη Καϊμάκι!

Γιά να αντιληφθούμε λοιπόν το μέγεθος της πνευματικής ζημιάς που εκτελούν οι «Βιβλικοί» θολο-θεολογούντες καθηγητές μας, εις το «όνομα της Εύας», με τα εχίδνια φαρμακερά «ψυχοφάρμακά» τους!
Φυσικά ήδη, πριν σας παραθέσω τα στοιχεία ένα ερώτημα πλανιέται στο μυαλό μας, για το ποιά θα ήταν η ποιμαντική αντιμετώπιση του όλου θέματος, μια και η Εκκλησία μας είναι αιχμάλωτη του «Καίσαρα»!
Ειλικρινά, δεν έχουμεν απαντήσεις για όλα τα ζητήματα που προκύπτουν στην προβληματική αυτή έκθεση και δοκιμιογραφία μας! Αλλά, αυτό που γνωρίζω με απόλυτη επίγνωση είναι ότι, στην Πατερική Ορθόδοξη Θεολογία και Εκκλησιολογία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και μονοδρόμοι! Καλή προαίρεση χρειάζεται, αλλαγή μυαλών, απέχθεια προς την ψευδώνυμο δαιμονική γνώση ως σαν τα ξυλοκέρατα των χοίρων, αλλοιώς είμαστε κατεδικασμένοι να τρεφόμαστε εσαεί μ’αυτά!

Νοιώθω όμως, ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα ακόμα πριν περάσω στα όσα εκφράζει ο πρώην διδάσκων καθηγητής(δόξα τω Θεώ που συνταξιοδοτήθηκε), αλλά το πρόβλημα παραμένει φυσικά στους αντικαταστάτες, κληρονόμους και άλλους ομόφρονες συναδέλφους του!
Η όλη ουσία της σκέψεως μας, ως ιστολόγιο, είναι το «περί του πώς δεί θεολογείν» και ποιές άραγε να είναι οι βασικές αρχές της Πατερικής Θεολογίας, ούτως ώστε, να έχουμε και να φέρουμε σημεία αναφοράς στην κριτική μας!

Διάφορα ερωτήματα που θα γεννιόνται σε πολλούς αναγνώστες μας όπως:
Α) Η Θεολογία είναι ή όχι, φιλοσοφικό σύστημα;
Β) Στις θεολογικές διαμάχες των Πατέρων αλλά και εμάς των αγαπόντων να είμαστε «επόμενοι τοις αγίοις Πατράσι…» τι ενδιαφέρει ουσιαστικά, η νίκη επι του αντιπάλου ή το να μην θιγούν σωτηριολογικές δυνατότητες;
Γ) Μπορεί να επιτευχθεί  προσωπική σωτηρία δια μέσου της ακαδημαΐζουσας θεολογίας και κοσμικής σοφίας υπο την καθοδήγηση και εποπτία των καθηγητών επιστημόνων;
Δ) Είναι φύλαξ του κανόνος,  της πίστεως και της παραδόσεως η ακαδημαϊκή θεολογία; Εάν ναι, ποια η απόδειξη και εάν όχι, προς τι τα ξυλοκέρατα;

Ε) Μπορούμε, έναντι των αποδομούντων την Ιερά Θεολογία και πίστη μας, προς προάσπισή της, να χρησιμοποιούμε την Ιερά Θεολογία μας και τα όπλα της κοσμικής σοφίας;
Ζ) Ποιός να είναι άραγε, ο άριστος και ακριβής τρόπος τους ορθώς θεολογείν;
Όλες αυτές τις απαντήσεις στα ισχυρότατα ετούτα ερωτήματα θα τις βρείτε στο περίφημο σύγγραμμά του καθηγητού μας Πατρολόγου π.Θεοδώρου Ζήση[3]!
Αναφέρει ωστόσο ο ίδιος σε ειδικό θέμα που φέρει τίτλο «Βιβλική ή ελληνική η Πατερική Θεολογία;» ότι[4]: «…Πάντως κακώς ονομάζονται βιβλικοί οι οπαδοί αυτής της τάσεως, συνεπέστερον θα τους ονόμαζε κανείς Ιουδαΐζοντας, όπως απεκρυσταλλώθη ο όρος εις την συνείδησιν της Εκκλησίας…»!

Παράλληλα, προσθέστε στο καλάθι των σοβαρών καταγγελιών μας και αυτό το γραφθέν του κ.Τσελεγγίδη[5]: «Χαρακτηριστικό των εκφραστών αυτής της δυτικότροπης θεολογίας είναι η επιστημονική αλαζονεία και παράλληλα η υποτίμηση της χαρισματικής εμπειρίας.Αυτό μεταφράζεται στην πράξη ως διαχωρισμός της θεολογίας από την πνευματική ζωή, και συνιστά την αλλοτρίωση από την Ορθόδοξη Παράδοση…σημειώσαμε σοβαρή οπισθοδρόμηση στην ορθή κατεύθυνση,που χάραξαν οι προκάτοχοί μας ακαδημαϊκοί δάσκαλοι των μέσων της δεύτερης πεντηκονταετίας του 20ου αιώνα.»!!!

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ:
Θα ήθελα να κλείσω το παρόν δοκίμιο, πράγμα που σίγουρα πρώτα ο Θεός θα συνεχίσουμε να ξεδιπλώνουμε στο Γ΄ Μέρος τα ειδικώς λεχθέντα του κ.Καϊμάκη, διότι σημασία, δεν έχει μόνο να εστιάζουμε,  στο μερικό τμηματικό νόσημα, αλλά και στον όλο ασθενή, ο οποίος στην παρούσα φάση είναι η ακαδημαϊκή θεολογία μας, και επειδή την πονάμε στο μέτρο του δυνατού, ως απόφοιτοι κρίνουμε σκόπιμο να παραθέσουμε του καθηγητή κ.Τσελεγγίδη και τα ακόλουθα γραφθέντα του[6]:
 «Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε,ότι δυστυχώς στις μέρες μας,σε πολλές περιπτώσεις,έχουμε επιλεκτική επαναπρόσληψη της Δυτικής θεολογικής σκέψεως και ζωής από την Ορθόδοξη ακαδημαϊκή θεολογία και υιοθέτηση της επιστημονικής θεολογικής μεθόδου της Δύσεως,η οποία εξαντλείται στο επίπεδο της κτιστής εμπειρίας και αγνοεί,ή δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη της την χαρισματική εκκλησιαστική εμπειρία και την διπλή θεολογική μεθοδολογία».


Υστερόγραφο:
Εκφράζει με τσαχπινιά στα ΚΑΙΡΟσκοπικά «Θεολογικά Δρώμενα» η  Μέριλιν Μονρόε, στα σύγχρονα διάσημα «φωτομοντέλα» της πασαρέλας του διαδυκτιοχώρου:


 «Ορισμένοι άνθρωποι έχουν υπάρξει αγενείς. Εάν πω πως θέλω να ωριμάσω ως ηθοποιός, κοιτάζουν την σιλουέτα μου. Εάν πω πως θέλω να εξελιχθώ, να μάθω την τέχνη μου, γελάνε. Κατά κάποιο τρόπο δεν περιμένουν από μένα να είμαι σοβαρή σχετικά με τη δουλειά μου».
Ο κόσμος έχει την συνήθεια να με κοιτάζει λες και είμαι κάποιο είδος καθρέφτη αντί για ένα άτομο. Δεν βλέπουν εμένα, αλλά βλέπουν τις ίδιες τις άσεμνες σκέψεις τους, και μετά κρύβονται κάτω από ένα ψεύτικο προσωπείο και αποκαλούν εμένα άσεμνη»…!(συνεχίζεται)


«λγει ατος ησος· μν λγω μν τι ο τελναι κα α πρναι προγουσιν μς ες τν βασιλεαν το Θεο.»(Ματθ.21,31)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Γ.Μπαμπινιώτη,Μικρό Λεξικό(της Νέας Ελληνικής Γλώσσας),Β΄Έκδοση,Κέντρο Λεξικολογίας,Αθήνα 2009,σσ.1296.
[3] Πρωτ.Θεόδωρου Ζήση,Επόμενοι τοίς Θείοις Πατράσιν (Αρχές και κριτήρια της Πατερικής Θεολογίας),Πατερικά 1,Εκδόσεις Βρυέννιος,Θεσσαλονίκη 1997,σσ.196.
[4] π.Θεοδώρου Ζ.,αυτόθι,σελ.74.
[5] Δημητρίου Τσελεγγίδη,Ορθόδοξη Θεολογία και Ζωή(Μελέτες Συστηματικής θεολογίας),Εκδόσεις:Π.Πουρναρά,Θεσσαλονίκη 2005,σελ.237.
[6] Δ.Τσελεγγίδη,αυτόθι,σελ.236.

2 σχόλια: