Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Ἀ δ ε λ φ ο ί μου Τόν Σταυρό τῆς Μεγάλης Πέμπτης , τόν ἀντιμετωπίσαμε σάν μιά εὐκαιριακή συγκίνηση, τήν Ἀνάσταση, σάν ἀφορμή γιά γλέντι κοσμικό!

δ ε λ φ ο ί μου
Τόν Σταυρό τς Μεγάλης Πέμπτης ,
τόν ντιμετωπίσαμε σάν μιά εκαιριακή συγκίνηση,
τήν νάσταση, σάν φορμή γιά γλέντι κοσμικό!
Τό Πάσχα (πέρασμα) δέν τό καταλάβαμε
δέν διαβήκαμε! Μείναμε στήν πό δ χθη!
καί τώρα ζομε μιά διαρκ Σταύρωση χωρίς προοπτική.
δική Του θυσία μαρτυροσε γιά τή δική μας ξία.
Περιφρονήσαμε τή θυσία Του
καί ψάχνουμε στούς σκουπιδοτενεκέδες τό χαμένο μας πρόσωπο!
Ζητήσαμε τή χαρά μακρυά πό τό σπίτι το Πατέρα, τήν κκλησία Του.
Τώρα τρμε τά ξυλοκέρατα, κι’ατά δέν μς τά δίνουν.
Τήν κρίσιμη ρα διαλέξαμε τόν Βαρραβ καί χι τόν Χριστό.
Δώσαμε τήν δύναμη στούς Βαρραβάδες κι’ατοί μς λήστεψαν.
Γιά τόν Χριστό φωνάξαμε κι’μες τό «ρον, ρον σταύρωσον ατόν»!
Τελικά κενος νέστη καί μες μείναμε σταυρωμένοι!
Σταυρωθήκαμε στόν Σταυρό τς λαζονείας μας
καί τώρα ζομε καθημαγμένοι καί νυπόληπτοι!
Ο Βαρραβάδες μς κουνον τό χέρι πό τήν τηλεόραση!
Δέν κτιμήσαμε, λένε, τι μς φησαν νά ζομε, στω κι’ ν σερνόμαστε!
μως Χριστός νέστη!
νάσταση του πηγή μις νεξάντλητης δύναμης γιά τόν καθένα μας.
Ο καμπάνες μς καλον στό χοροστάσι τς νάστασης.
Μήν μπερδευθετε! πόρτα τς χαρς εναι καρδιά μας, χι κοιλιά μας.
Τώρα τά πάντα γέμισαν φς, ορανός καί γ καί τά καταχθόνια!
λπίδα εναι δ!
δελφοί καί δελφές,
Χριστός νέστη!
γέρθη Κύριος ντως!


ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου